Terapia Cranio-Sacralna

Terapia cranio – sacralna  – co to takiego?
Terapię cranio – sacralną stworzył  John Upledger, lekarz i osteopata. Podłożem jego fundamentalnych badań było odkrycie ruchu opony twardej. Terapia ta nazywana jest również terapią czaszkowo-krzyżową i jest jednym ze sposobów terapii manualnej. Wykorzystuje się ją przy schorzeniach związanych z całym ciałem, a nie przy pojedynczych symptomach. Terapię cranio-sacralną wyróżnia: delikatność (nasi wykwalifikowani terapeuci stosują nacisk o sile jedynie 5 gramów) oraz pozytywne oddziaływanie na tzw. układ cranio – sacralny poprzez pracę z tkankami. Z kolei układ cranio – sacralny jest odpowiedzialny za właściwy rozwój i działanie ośrodkowego układu nerwowego. Należy wspomnieć, że terapia cranio – sacralna Upledgera może być stosowana w każdym wieku, co ciekawe jest  polecana zarówno noworodkom, jak i osobom dorosłym.

Przyczynami problemów w obrębie funkcjonowania układu cranio – sacralnego mogą być:

• dolegliwości w obrębie jego poszczególnych struktur;
• dysfunkcje w anatomicznym systemie ciała, urazy fizyczne i psychiczne;
• każde ograniczenie ruchu ośrodkowego układu nerwowego i struktur z nim powiązanych może stać się przyczyną choroby.

Terapia jest wskazana jeżeli cierpisz na: 

• bóle i zawroty głowy;
• migreny;
• bóle kręgosłupa i kończyn;
• cierpnięcia i mrowienia;
• zespół jelita wrażliwego;
• wzdęcia, zaparcia i inne dolegliwości w tym zakresie;
• zaburzenia koncentracji;
• nadpobudliwość;
• stres, depresję;
• chroniczne zmęczenie;
• dysfunkcję stawu skroniowo-żuchwowego;
• nadwagę, ’’opuchnięcia’’;
• zaburzenia snu;
• urazy mózgu oraz rdzenia kręgowego;
• PTSD –Syndrom Stresu Pourazowego;
• zaburzenia endokrynologiczne;
• zaburzenia pooperacyjne i pourazowe;
• bóle narządu ruchu podczas ciąży.

Przebieg leczenia polega na:

• ułożeniu pacjenta na plecach (pacjent nie musi się przebierać, pozostaje w swoim ubraniu)
• przeprowadzeniu badania przez terapeutę w sposób zrównoważony i subtelny
• współpracy jednej lub obu dłoni terapeuty z ciałem pacjenta
• dokładnej i niewyczuwalnej kompresji bądź trakcji kości czaszki w obszarach ograniczonej ruchomości
• pracy z nieprzewidywalnymi ruchami pacjenta
• skierowaniu pola energii na wybrane części ciała

Podstawowe techniki  opierają się na membranach opony twardej na tzw. wodoszczelnym worku. Ich zadaniem jest ochrona mózgu i rdzenia kręgowego. Na prawidłową ich pracę wpływa niemal każda pozostała część ciała. Dlatego tak ważną czynnością w terapii cranio – sacralnej jest całościowe badanie ciała pacjenta. Praca rąk terapeuty ma bardzo duży wpływ na właściwy odbiór wrażeń z układu kostnego u pacjenta. Jednak główna uwaga skupia się na tkankach miękkich i przepływie płynów. Jak podaje zasada mechaniki właściwy ruch, w tym przepływ płynów ciała wpływa na zdrowie. Gdy dochodzi do racjonalnej wymiany płynów, wtedy terapeuta ma możliwość wpłynąć na poprawę czynności fizjologicznych i zastosować kolejne kroki samoleczenia. W celu osiągnięcia tego efektu terapeuta zmniejsza utrudnienia ruchomości tkanki łącznej, polepsza jej giętkość, gibkość i zręczność.

Warto wiedzieć, że powyższe utrudnienia mogą być skutkiem urazu mechanicznego, emocjonalnego, nieprawidłowości czynności tkanek czy też stanu zapalnego albo patologii. Ciało, gdzie występuje nieprawidłowy przepływ płynów jest bardziej narażone na rozprzestrzenianie się patologii. Dogłębna wiedza naszych terapeutów z zakresu anatomii, fizjologii i biomechaniki sprawia, że sesje terapeutyczne w których biorą udział nasi pacjenci zaliczane są do udanych.

Decydując się na terapię cranio – sacralną, należy wiedzieć, że jej pozytywne wyniki zależą w dużej mierze od pacjenta. To on nakreśla cele terapii, zaś rolą terapeuty jest bycie opiekunem, który wspomaga właściwości samoleczące danego pacjenta.

Podsumowując, opisywana terapia stawia przede wszystkim na delikatny kontakt  terapeuty z ciałem pacjenta.